De eerste werkweek .

De eerste werkweek .
Een rustige week achter de rug. Gezien de oogoperaties, hebben we als surgical weinig op kunnen nemen. Volgende week zal het wel weer gaan komen. De ward is gesopt , de bedden opgemaakt. Gelukkig wel gewoon de verbandwissels kunnen doen, hechtingen verwijderen etc.
Wel heerlijk mijn dagelijkse wandelingen naar town kunnen doen. Onderweg bijgekletst met de chief van de moskee. Hij blijft volhardend mij ten huwelijk vragen. Helaas moet ik hem teleurstellen dat hij te oud is voor mij . Hij heeft de leeftijd van mijn pa, dus nee nee. Hij zou toch graag mijn pa bellen om het te vragen en ook een foto sturen met de mail. Er was een andere man ,die mij overwegingen wel begreep. Al lachend nemen we afscheid en vervolg ik mijn weg om boodschappen te doen. En morgen zal hij een nieuwe poging doen . Inmiddels ook de Nandom chief bezocht, die mij zijn white wife noemt. We praten gezellig bij en voor Lian zijn levensverhaal tot nu toe, zijn studie in italie, zijn werk daar als bankdirecteur en de reden van terugkomst naar Ghana . Nog steeds werkzaam ,ondanks zijn pensionering, omdat hij de paramount chief is van het gehele district. 2 dagen in de week gaat naar Wa om te werken. Een man met veel invloed en een brede belangstelling, iedereen is welkom in zijn palace. Ik beloof hem de volgende keer de kaas en wijn. Hij ziet er naar uit. Wat ook inhoud dat we niet meedelen in zijn kaas. We krijgen een nieuw visitekaartje met zijn titel en telefoonnummers. Ik mag hem altijd bellen. Je weet maar nooit wanneer het van pas komt.
Gelukkig heeft het deze week een paar avonden geregend, was erg welkom. Het is al 4 weken droog en de farmers hebben het hard nodig. Met ook onweer, wat dan een light off geeft. We hebben gekookt en gegeten met een zaklamp . Het lukt allemaal zonder de luxe van thuis. Zelfs een spelletje Yathzee, gezellig. Donderdagavond dacht ik nog even boodschappen te doen ,na ons bezoek aan Basseble, voor de regen zou komen. Maar verkeerd gegokt, net voor ik terug wilde viel het er met bakken uit. Geen Ghanees meer te zien, iedereen naar binnen of onder een afdak. Het onweerde ook flink, dus misschien wel beter ook om af te wachten. Maar ja, op een gegeven moment is het wel klaar dacht ik, dus ik vertrek met mijn volle tas met de planning om bij de chief weer te schuilen en dan maar gebruik te maken van zijn hulp. Of hij de driver kan vragen mij naar huis te brengen. Dan komt de brandweer langs, mijn telefoonmannetje laat hem stoppen en ik stap in . De fire service zit tegenover de chief, dus kunnen ze mij wel afzetten dacht ik zo. Kletst gezellig met de brandweer mannen, die een klusje met wateroverlast hadden geklaard. Of ik morgen dan toch wel even naar de office wil komen. Echt Ghanees om uitgenodigd te worden. Gelukt, kom een beetje nat aan en mijn chief zit onder de douche blijkt. Zijn vrouw geeft me een stoel en geeft door dat ik er ben. Hij moet lachen en nodigt me uit binnen te komen in zijn kantoor. We maken vorderingen , ik mocht al gebruik maken van zijn toilet indien nodig en nu binnen. Hij belt de driver en ik word na een ritje van 10 minuten keurig voor de deur van de bungalow afgezet. Wat een luxe. Heb mijn chief hartelijk bedankt met 3 dikke zoenen.
En zo vordert de week. Gisteren , vrijdag , naar de funeral . Lian is erg benieuwd, gezien onze verhalen over het podium , waar de overleden op zit. De oude man zit op zijn stoel in een mooie smock en het lijkt of hij elk moment een toespraak gaat houden. Het is een komen en gaan van mensen, die afscheid nemen van de man, giften meebrengen, geld gooien, dansen op de muziek van de xylofoon en drums en pito ( eigen gebrouwen bier ) drinken. Gezien het allemaal gratis is zullen vele dronken naar huis gaan. De kist staat al achter het podium en daar zal hij morgen in besloten kring in begraven worden. Dit weekend alleen maar begrafenissen, dus druk voor de meeste. Een oud directeur, dokter, van het ziekenhuis is ook overleden, dus vele zullen er naar toe gaan. Nog niet zo oud, 58 pas, maar had nierproblemen en was al aan de dialyse. Wij houden zaterdag een dag van rust om zoals ik , te schrijven, een wandeling te maken en misschien af te spreken met Agnes in town ( als ze niet naar de begrafenis is ). Heb de was gisteren al gedaan en het huis gepoetst. Echt weekend dus. Kom nu ook aan lezen toe en ben zo blij met mijn E-reader, heb al 1 boek gelezen. Dus we gaan zo door. Jerry is sinds dinsdag ook in Nandom, heeft ook zijn dingetjes hier te regelen, gezellig.
Tot zover weer, genieten jullie ook van het weekend,
Liefs xxx carmen