Een nieuw jaar

De kerst is voorbij en we zijn ook het nieuwe jaar al begonnen. Het weekend naar Tamale geweest met Jerry. Fijn Alhassan en de familie weer te zien. De kids zijn door het dolle heen en het lijkt of ik stroop aan mijn achterste heb. Ik spring touwtje met ze , voetbal en doe spelletjes met ze. De jongens zijn lenig en maken radslagen ,lopen op hun handen en staan op 1 hand. Ze kunnen zo het circus in. Nagumsi junior kun je gewoon dubbel vouwen. De meisjes zijn wat minder atletisch aangelegd. Uiteindelijk moet ik naar binnen “vluchten” om wat rust te krijgen. Zondag bezoekt Jerry een vriend en ik ga shoppen in town met Aysha. Ik moet naar de shop met paintings. Het schilderij van Irma, heeft scheurtjes in de verf. Een beetje zonde om het zo in te lijsten. Ik ben benieuwd of er iets aan te doen is. En anders koop ik een andere. Hij is optimistisch en zal het voor repareren. De shop hangt vol met schilderijen en ik moet een keuze maken. Heb wat op het verlanglijstje staan. Te veel keuze is ook een probleem ,haha. Maar het lukt me en ik bezorg hem een mooie ochtend. We wisselen ,mailadressen uit, om te kijken of er wat zaken zijn te doen. Hij stuurt me foto’s via mail en ik ga kijken of er belangstelling is om ze te kopen. De winst gaat in de stichting. Dat is het plan ,maar eerst zien of alles inderdaad gaat via mail. Het weekend vliegt voorbij en maandagmorgen gaan we voor vertrek naar Wa eerst naar de sheebutterfabriek om sheebutter te kopen. Misschien moet ik daar een handeltje in beginnen. Ik koop 10 kg, mag tenslotte 2 x 23 kg meenemen naar huis. En ik heb maar 1 koffer dus dat moet lukken. Daarna naar het station om met de tro-tro naar Wa te gaan. Het zit ons niet mee, we wachten en wachten, maar het lijkt er op dat we in het donker gaan vertrekken. Na ruim 3 uur worden we overgezet naar een kleinere auto en kunnen we gaan, het is bijna 20 uur. Dat wordt nachtwerk. De rit verloopt voorspoedig en om 1 uur komen we aan in Wa. Na de lunch niets meer gegeten ,maar nu te moe, dus gewoon slapen maar. Morgenvroeg een ontbijtje en fufu voor Jerry. Oud-jaarsdag en een hoop op de planning . We zullen zien of het allemaal gaat lukken. Eerst even naar de naaister om mijn stofje weg te brengen. Ik wil graag een top met een broek. Daarna fufu voor jerry en voor mij , noedels op de vroege ochtend. Het gaat er wel in .
We gaan naar de village van Joyce ( Shaitu) om haar vader en familie te bezoeken. Even een opfrismoment .Joyce hebben we leren kennen in 2008, een jong meisje met epilepsie. Ze is dan een jaar of 14, altijd een gok. Ze ging naar school, maar haar insulten op school ,maakte dat ze zich schaamde en ongemakkelijk voelde tussen de kinderen, die een stuk jonger waren dan zij. In overleg met Jerry hebben we toen besloten haar een opleiding te geven tot naaister. Ik heb de opleiding betaald en een naaimachine voor haar gekocht. Ze was dolblij en genoot van haar werk. Helaas kreeg ik in mei/juni een bericht dat ze plotseling was overleden. Waarschijnlijk een meningitis. Allemaal erg snel gegaan. De familie had Jerry gevraagd als ik er was te komen, omdat ze zo blij waren dat ik haar de mogelijkheid had gegeven een opleiding te geven ,waardoor ze haar eigen toekomst kon opbouwen. Het is vreemd om hen te ontmoeten , nu Joyce er niet meer is, omdat ik hen niet ken. Haar opa en vader zitten onder de boom en doen hun verhaal over de laatste weken en dagen. We bezoeken haar graf en bidden samen. Verdriet zichtbaar bij haar vader ( haar moeder is jaren geleden overleden ). We nemen afscheid en ze verontschuldigen zich dat ze me op dit moment geen kip cadeau kunnen doen als dank. Ik zeg hun ,dat het niet nodig is en dat ik het liever anders had gezien. Een lachende Joyce achter haar naaimachine. Daarna gaan we naar haar tante in Wa, waar ze woonde, dicht bij het werk. Ook daar een grote waardering voor de mogelijkheden , die we geboden hebben. Tante heeft de naaimachine en we gaan op zoek naar een meisje ,die naaister wil worden. Jerry kent hier genoeg mensen om een geschikt meisje te vinden. De naaister is helaas niet thuis, dus dat doe ik voor ik naar huis ga.
We gaan naar de markt om voor Emmanuel nieuwe kleren en schoenen te komen, zijn kerstkado. We lopen langs de stofjes en ik kan me niet inhouden en koop een paar stofjes. Had Jerry nog zo gezegd dat het genoeg was, helaas. Hoop dat het resultaat mooi zal zijn.
We maken een plan voor de avond. Hier wordt niet uitgebreid aan oud-nieuw gedaan. Maar ik nodig Jerry uit om uit eten te gaan. We nemen een bucketshower en in onze mooie outfit vertrekken we naar St Louis. Een domper als we zien dat de keuken gesloten is en nog meer omdat de taxi al vertrokken is, dus dat wordt lopen tot er misschien een taxi langs komt. Buiten de stad is dat niet altijd een makkie. We gaan naar Upland en daar is de keuken ook gesloten. We doen een drankje en maken een nieuw plan : Mummy’s kitchen . Ook lekker. Taxi in en gaan met die banaan. En jullie mogen 1 keer raden, inderdaad gesloten. We balen inmiddels wel een beetje, hebben niet meer gegeten sinds het ontbijt en het is inmiddels na negenen. Er is even buiten Wa een restaurant, ook gesloten , volgende optie : keuken al dicht, maar ze kunnen nog wel wat maken. We nemen voor Jerry banku mee met kip en we gaan naar huis. Ik ga een paar deuren voorbij Jerry’s huis naar het stalletje aan de straat , waar ze noedels verkopen en bestel 3 cedi noedels, groente met 2 gebakken eieren. We lopen naar huis , inmiddels 22.30 uur, dus het eten gaat er wel in. We zijn moe en vieren ons nieuwjaar om 23 uur Ghanese tijd, dus 24 uur in Nederland. Happy New Year voor allemaal met een jaar vol geluk, liefde en vooral gezondheid!! We kijken tv op bed en we missen 24 uur, we slapen  het nieuwe jaar in!! Wordt rond 0.45 uur wakker en zie dat Jerry slaapt, laten slapen dus en ik ga zachtjes naar mijn bedje. Wel te rusten en tot morgen. Ik ga dan naar Nandom om iedereen weer te zien en nieuwjaar te wensen.