Lian is weer thuis

Afgelopen week was een drukke week. Lian was bezig met haar laatste dagen op de afdeling. Ze heeft genoten en dat is waar we voor gingen. Woensdag is jerry er om de poelepetaat te slachten. Dat wordt smullen. Ik ga er pastei van maken, dus hij gaat de pan in om te koken. Uitje erbij, zout en kruiden en wachten maar. Ik heb dus mijn kerstmaal al binnen. Heerlijk was ie. Lian eet er niet van mee, omdat ze niet van kip houdt en hij heeft te lang in onze tuin doorgebracht. Donderdagmorgen gaan we naar Wa om in de middag met de bus naar Accra te gaan. Ik zou in eerste instantie naar Tamale gaan, maar Alhassan had een workshop in Accra, dus plan gewijzigd. Zo kunnen we elkaar toch zien en Lian vindt het leuk dat ik haar uitzwaai samen met Jerry natuurlijk. Het gaat een busreis van 12 uur worden in een luxe bus dat wel. Dus met Airco en luxe stoelen. Alle koffers mee en op pad. Als we vrijdagochtend om 5 uur aankomen zijn we doodop. Nauwelijks kunnen slapen, de bus was erg koud en de tv stond hard , zoals gebruikelijk. We gaan naar ons hotel aan de zee, heerlijke zeewind en dat is heerlijk in het klamme zuiden. We duiken ons bed in voor een paar uurtjes. Daarna gaan we shoppen in het Art-centre. Lian wil graag nog wat souvenirs kopen voor het thuisfront. Je wordt overvallen door de shophouders om te kopen. ER is te veel te zien en de druk is groot. DE prijzen zijn te hoog , dus we bieden af. Niet dat we daar goed in zijn ,maar we doen ons best. En het is niet echt te duur. Ik koop te veel, een stofje voor een jurk, een kerststal en wat kleine kraamcadeautjes. De kerst stal is van Ebbenhout en de beeldjes echt Ghanees. Dus allemaal een platte neus en een volle mond. Grappig om een zwart Jezuske te zien in een kribbe. En de stal is een hutje natuurlijk. De koningen zijn er ook bij, maar geen herders , want hier lopen de schapen ook zonder herder rond. JE ziet het helemaal Ghanees. Heb ik hier met kerst mijn eigen kerststalletje. Lian slaagt voor alles. Zelfs de bladmuziek voor het koor is gelukt. Mooi dat hier altijd wel iemand is die je verder helpt. In de bookstore vlakbij de kerk, verwezen ze ons naar de dirigent van de buurkerk. En jawel Jacob was er . De boeken onder de arm en aar de copyshop. Lian helemaal blij, kunnen ze Ghanese liedjes zingen. Ik ga volgend jaar luisteren het klinkt. IN de tussentijd ga ik een juwelierszaak binnen, Fanti. Zie dat ze mooie zilveren oorbelletjes hebben en daar ik niet zoveel oorbellen heb ,mag ik me zelf verwennen. Er wordt betaald nav het gewicht. Ik ben er blij mee. We krijgen na het kopiëren ook nog een rondleiding in de kerk. Zie een paar schitterende glas-in-lood-ramen, van Zwitserse makelij. Een groot orgel achterin. En schitterende potten met kunstbloemen, net wat minder dus voor een bloemist. Maar goed er is versiering. Moe maar voldaan lopen we naar ons hotel. Ondanks dat we in Accra zijn, hebben we geen stromend water en wassen we ons met water uit de emmer. De stroom doet het gelukkig wel en zo kan de ventilator zijn werk doen. We eten samen en duiken op tijd in bed. Zaterdag een rustige dag, nog eventjes naar het artcentre. ’s Middags op tijd naar de airport. Lian ziet uit naar haar thuiskomst, maar toch zal ze Ghana missen. We nemen afscheid en hopen elkaar weer snel te zien volgend jaar. Lian komt zondag veilig aan op Schiphol en geniet van het weerzien met man en kids. Daarnaast geniet ze van de boterham met kaas, een bakkie koffie, chocola en pepernoten. Jerry en ik blijven in accra tot maandag, omdat hij graag naar het kantoor van de sheanutcompagny wil, voor info over waar hij de zaden kan kopen. Dit gebouw zit vlakbij de airport. Met goede moed maandag er heen. Blijkt dat in het hele gebouw geen kantoor zit van de sheanuts. Wel met grote letters op het gebouw zetten, maar helaas. Ook dit is Ghana. We eten samen in het vliegtuigrestaurant bij het vliegveld. Een afgekeurd vliegtuig hebben ze zo ingericht als restaurant. De vliegtuigstoelen staan er in ,de wc’s origineel, en ook de opbergruimtes boven je hoofd zijn er nog. Het eten is heerlijk en de prijzen ook. Nog steeds niet duur, maar voor Jerry wel even slikken. Als je voor 2 cedi warm kunt eten en 30 cedi betaald, is het verschil wel groot idd. OP ons gemak gaan we naar het busstation om rond de klok van 20 uur weer naar Wa te gaan. Alles loopt op rolletjes en ik ben weer thuis. De trotro was snel en dus op tijd voor de voetbalwedstrijd Egypte-Ghana voor plaatsing voor WK in Brazilië volgend jaar. Een minde leuke verrassing in de keuken, de koelkast is toch stuk en alles er in bedorven, bah het stinkt . Dus schoongemaakt en sister Juliana gebeld. Morgen is er weer een dag, dus dan zal er naar gekeken worden. We zullen zien, alles komt goed ! Zet alle vuile kleren in de was en neem een heerlijke warme douche. Klaar voor de wedstrijd. Kijk de eerste helft bij de buren. De tweede bij Michael. Erg gezellig. Ghan wint wel niet ,maar is door gezien de grote winst thuis een paar weken geleden. Dus wie weet komt Ghana Nederland tegen op de WK. Zou wel erg leuk zijn. Hier denken ze dat ons kunnen verslaan, maar ik weiger daar in mee te gaan , natuurlijk. Hoewel je het met ons landje ook nooit weet.
Nu dus moe thuis, even schrijven en naar bed. Heerlijk!! Morgen weer werken.
Tot de volgende keer, liefs carmen x