irma en Tas

Irma en Natascha arrived.

Geland 7 juli in Accra. Opgehaald door Justin. Nachtje geslapen in de hostel van de universiteit. Een dagje chaos in Accra gedaan en dan met de bus 14- 16 uur naar Nandom.
De reis voorspoedig verlopen en om 10 uur staan ze bij de poort van het ziekenhuis met al hun koffers. Hebben businessclass gevlogen , dus mochten een extra koffer meebrengen.
Spullen voor het ziekenhuis dus. Alleen een paar kilo kaas voor hier. En een pondje voor de chief natuurlijk. Ze hebben genoten van de vlucht business. Eten en drinken , alles voor niks. Dus de wijntjes hebben goed gesmaakt. Tijdens hun tussenstop Madrid, hadden ze al genoten van al het lekkers. Want ook daar heb je dan de VIP lounge.
Hier gaan we wat zuiniger eten. Geen chips, geen wijntje, maar een koude shandy smaakt ook prima.
En mama’s keuken is hier zo slecht nog niet. De keuze beperkt, maar wel lekker. Geen supermarkt hier met een groentafdeling, kaascorner en een koelkast vol met zuivel etc.
Dus hebben we lekker hachee gegeten van beef, met rijst en roerbakgroenten ( witte kool, ui, knoflook, pepertje, wortel en paprika) . En dat heeft prima gesmaakt. Toch gezellig om samen te eten dan alleen. Ook Justin, Julius en mijn Cubaanse vriendin waren van de partij. Volgende week mogen ze samen met haar het ziekenhuis in.
Julius gaat ze nog even bijscholen in het hechten van wonden. En dan kunnen ze dat in praktijk brengen. Julius is een geroutineerd vpk, ok-assistent en deed hier, voor hij ging studeren, de liesbreuken en waterzakbreuken zelfstandig . Is door Matthias, chirurg, privé opgeleid. Dus misschien moet hij na zijn diploma “public Health”, medicijnen gaan studeren. Hij is een slimme jongen. Hoop zodat hij de mogelijkheid krijgt.
Inmiddels zijn de meiden 2 dagen hier en we zijn aan het socializen. Iedereen wil natuurlijk die meiden zien, na alle verhalen die ik ze al verteld heb. Ik heb hier een grote schare aan mannelijke vrienden , die allemaal met Irma willen trouwen. Dat is altijd het eerste wat ze melden. Ik maak er altijd een sport van , om de discussie te voeren. NEE, wij geven onze kids niet weg en NEE we betalen geen bruidsschat ( een koe, colanoten, geiten etc ).Ze maken hun eigen keus. Dus ze zijn allemaal kandidaat , haha. Ik heb ze gezegd dat ik ze allemaal op een rij zet en dat Irma dan wel een keuze zal maken, haha. En wie weet komt er geen eentje door de screening.:-). Irma en Tas hebben hun strategie al bepaald. Als ze het beu zijn, zeggen ze gewoon dat ze al bezet zijn. De beste oplossing om een ander gesprek aan te gaan.
Gisteren rondje ziekenhuis gedaan. En maandag mogen ze hun start gaan maken. Probeer ze overal mee te laten lopen. Dr. Rodriguez mag de spits afbijten. Zij vertrekt de 20 ste naar Kumasi om haar dochter op te halen , om daarna samen naar Cuba te gaan.
We hebben telnummer op de verloskunde achter gelaten , zodat ze kunnen bellen als er een bevalling of keizersnee is.
We hopen dat dokter Robert deze week komt , zodat ze orthopedische ok’s kunnen gaan zien. Dus je ziet dat deze meiden een druk schema hebben. Niks Ghanese tijd, werken !!! En anders kunnen ze gewoon met moeders mee naar de spoed, haha.
Zaterdag nu, dagje rust. Een bezoekje aan de chief gepland, maar je kunt in Ghana niets plannen, dus de chief belt om af te zeggen. Hij heeft bezoek van de buren uit Burkino Fasso, dus wij verschuiven naar de middag. Dus de meiden kunnen een rustig ochtendje doen.
En ik ook. De afwas gedaan, dus een beetje browsen. Vanmiddag een volleybalmatch tegen Jirapa , een dorp verderop. Thuiswedstrijd dus wel zo handig. Op naar de chief met een pondje kaas. Helaas hij doet zijn middagdutje, dus morgen een nieuwe kans ;-). Dan maar naar het volleybalveld. Jirapa is er al , dus deze wedstrijd begint wel op tijd, haha. Een hele spannende wedstrijd. Wij winnen de eerste 2 sets, maar dan is Jirapa op dreef en winnen de volgende 2 . Dus het komt aan op de 5de set.
Gelukkig hebben we sterke spelers en Solomon is in vorm. Mag ook wel, heeft 2 uur voor de wedstrijd een spuitje Diclofenac van mij gehad. Had al een paar dagen pijn in zijn heup, bil. Hij heeft het er niet zo op als ik hem zijn spuitje geef, maar het valt mee achteraf. En hoe komt dat : hier spuiten ze met “hoge “druk in en ik heb geleerd om langzaam te spuiten. Het is maar liefs 3 cc wat die spier in moet. Dus overleefd haha.
En ja hoor we winnen de laatste set na wat strubbelingen van onze tegenspelers met de scheids. Maar het is net als bij voetbal, het is altijd de schuld van de scheidsrechter als je verliest. We hebben verdiend gewonnen dat staat vast, dus dat wordt gevierd met een biertje, pito !.
Wij niet, wij drinken onze shandy met Francis, Julius en Justin.
En dan moeten we naar binnen rennen omdat de regen met bakken uit de hemel valt. Heerlijk , zo koelt het wat af. De meiden hebben nog steeds wat moeite met de temperatuur, dus lekker. Nee hoor nu is het weer wat te fris, haha. Dat vinden zij .
We bellen onze chauffeur, want die was included bij de auto, om ons op te halen. We eten met zijn allen bij Dan en Mavis, gezellig. Hun zoontje, Godluck, heeft van ons een lego brandweerautootje gehad en hij is er helemaal blij mee. Tas en Irma vinden hem een schatje, met zijn grote bruine hondenogen en zijn verlegen snoetje. Hij is vriendelijk en uitermate beleefd. Maar goed gaat naar een privéschool en krijgt elke dag na school nog les van de teacher aan huis. Het is een slim mannetje. We willen hem wel mee naar huis nemen, samen met de hond .
En zo gaan we na het eten naar huis om te douchen en een tukje te doen. Morgen, zondag, weer op tijd op om naar de kerk te gaan.