6 maanden ghana

Half jaar Ghana.
Een half jaar Ghana zit er op. Wat is de tijd snel gegaan. Het lijkt nog zo kort geleden dat ik iedereen gedag zei en het vliegtuig instapte. Maar time flies when you have fun!! En dat is zeker zo.
Ik geniet hier volop. Heb mijn draai wel gevonden. Ik werk nu op de emergency en accidant afdeling. Voor mij beter dan de kinderafdeling. Meer te doen en meestal volwassenen , die je kunt uitleggen wat er aan de hand is en wat je gaat doen. Hoewel ze daar niet om vragen. Ze slikken hun pillen en laten infusen zetten zonder ook maar 1 vraag. Verbaasd als je hun naam vraagt en je voorstelt. Ik zie hier nog geen vooruitgang in, ondanks de cursus “customerscare”, die daar toch voor pleit. Transparantie, beleefdheid , respect. Zal wat geduld moeten hebben. Merk dat ik soms moeite heb met geduld. Toch gewoon een echte blanke. Maar goed, het werk is actie en soms wachten op een patiënt. Ik werk normaal 6 dagen , 1 vrij, net als de andere op de afdeling. Daarnaast 4 nachten per maand. Zondag mag ik weer. Had in eerste instantie nachten als Irma en Natascha aankomen, maar gelukkig kunnen ruilen met Pia. Nu ben ik net eruit als die twee aankomen. Wel zo gezellig. Een weekje te gaan voor ze. Ben benieuwd wat ze er van vinden. Ze gaan meelopen in het ziekenhuis. Mijn vriendin, dr Rodriguez is al op de hoogte. Ze worden met open armen ontvangen. Ze zullen hun ogen uitkijken. Irma heeft natuurlijk al veel op foto’s gezien en kent mijn verhalen, maar je moet hier zijn om het te zien, je moet het ruiken en voelen. De ok wordt gerenoveerd en is eind van de week weer klaar. Het plafond stortte in, dus was nodig. Ze kunnen operaties gaan zien en assisteren als ze dat willen. Meelopen op de eerste hulp, consulten doen, visite lopen met de Pa-ers, ze werken ze hier wel in . Ik verwacht dat dr Robert, de orthopeed ,deze maand komt, dus veel operaties in het verschiet. . Wordt een hele ervaring voor onze dokters in spe.
En ik als gewone zuster, ervaar ook elke dag weer nieuwe dingen. Kleine dingetjes vaak.
De laatste 2 dagen maar weer eens kinder-OPD gedaan. Mary , onze oude rot in het vak, is herstellende van een flinke darminfectie. 2 weken geleden 2 x in een week opgenomen . Uiteindelijk doorverwezen naar teaching hospital Tamale. Ze is ontslagen, maar blijft voor herstel bij haar zoon in Tamale. Hij studeert medicijnen , dus daar is ze op haar plek. Wat inhoudt dat Rafael een dubbele job heeft, de kinderafdeling en de OPD. En het is niet druk bij mij en veel studenten, dus we lopen elkaar voor de voeten. Ik kan me dus nuttig maken, ben tenslotte ingewerkt. Het regenseizoen is begonnen en zo zien we weer andere ziektes verschijnen. Opvallend veel huidinfecties. Van rashes ,puskopjes tot flinke puscollecties. Sommige neem ik op en andere gaan met kuurtje antibiotica naar huis.
Criteria die we hanteren, is natuurlijk koorts. Boven 38,5 nemen we zo ie zo op. Lager en klinisch niet ziek, lab prikken en uitslagen afwachten.
Had vandaag een meisje, zo bleek, dat je bijna zou zeggen dat ze de handpalmen en voetzolen van een blanke had. Bloedarmoede , dus neem meteen op. Blijkt ze een HB van 4,4 te hebben ( ze hebben hier niet de Nederlandse uitgangswaarden ). Normaal voor vrouwen tussen 12-14, mannen 13-18, dus ernstig. Binnen een half uur ligt ze aan een bloedtransfusie. Controle over 2 dagen en je zult zien hoe snel ze opknapt.
Dus een drukke dag gehad, maar voldaan naar huis.
Heb heerlijke stew van beef gemaakt en met rijst is dat heerlijk smullen. Moet blijven eten om op gewicht te blijven nu. Heb mijn minimum bereikt, dus hoop echt dat het niet minder wordt. Vanochtend even op de weegschaal op de kinderafd en dan zie ik een gewicht wat ik in jaren niet meer heb gezien. Dus ik mag weer lekkere dingen eten. En ik ga de nacht in, dus verlies dan altijd kilo’s. Volgende week komt er kaas en stroopwafels, dus ik ga genieten van boterham met kaas, tosti’s , pasta met kaas, mmmmmmmmmm.
Had laatst al chocokoekjes gekocht .Op nu ,maar snel nieuwe gekocht. . Ik voel me prima, dus geen zorgen daar, ik heb energie voor twee. Hier zijn de mensen al heel snel moe. Ook de jongelui . Als ik soms op een afdeling kom , zit de helft met hun hoofd op de tafel en slapen. Ik maak alles wakker natuurlijk. Dit is geen representatieve houding voor het oog van patiënten of voor familie die op bezoek komt. Zo ook niet met de benen op de tafel. Ze luisteren wel, maar of ze altijd blij zijn, vraag ik me af. En als malaria de reden is, dan stuur ik ze naar huis, dan horen ze niet op de afdeling, dan ben je gewoon ziek.
Voor mij gelukkig geen malaria. Laatst even een sneltestje gedaan. Slik elke week mijn Lariampil.
Goed spul dus. Ik droom alleen erg veel, 1 van de bijwerkingen. Gelukkig geen nachtmerries meer. Heb deze wel gehad in het begin .Echt wakker worden badend in het zweet, vreselijk. Nu droom ik alleen nog over leuke dingen. ;-).

Oh ja en de auto, die ik ingepikt heb, blijft tot eind van het jaar van mij. Goed gedaan toch?!
De rechercheur, Dan, wil zich wat geld besparen. Dus dan is het beter de auto niet naast de deur te hebben. De benzineprijzen stijgen enorm. Echt flink crisis in Ghana. De cedi valt als een baksteen. In een half jaar van 4 naar 5 cedi voor een euro. Voor mij dus gunstig. De prijzen van de dagelijkse dingen ( uien, eieren, tomaten etc ) gaan omhoog, maar voor mij wordt het niet duurder. Voor de gewone man hier wel, natuurlijk. Daarnaast stijgen de salarissen natuurlijk niet. Ben benieuwd hoe het gaat lopen. Volgend jaar verkiezingen, hoop op vernieuwing. Sterke leiders , die spijkers met koppen gaan slaan, want dat is nodig. Een goed begin zou zijn, alle privileges van de leden van het parlement intrekken. Zij krijgen nu : een woning, betalen geen elektriciteit ,water. Krijgen een big car. Het schoolgeld van hun kinderen wordt betaald. Betalen geen belastingen. En krijgen niet te vergeten gewoon maandelijks hun salaris. Als ik zeg , dat dat bij ons niet gebruikelijk is, kijken ze me verbaasd aan. Dat bij ons ministers met de fiets naar het werk gaan, rediculous!
De ons-kent-ons voordeeltjes, zijn hier erg gewoon.
Corruptie is overal, van de kleine tot de grote man. Voor geld is alles te koop.
Het is een verhaal op zich.

En zo leer ik Ghana steeds beter kennen.
Ik geniet van mijn vrienden om me heen, de vriendelijke Ghanees dus. En ook is er een groot verschil in Noord en Zuid. Het warme arme Noorden tegenover het rijkere Zuiden.
Verschil in tradities, leefgewoonte, scholing etc. Ze zijn in het zuiden, meer Westers georiënteerd. Je ziet het meteen aan hoe ze zich kleden. Modern Europees, met korte rokjes, hoge hakken ,make up etc .Een feit dat scholing in het Zuiden beter is. Hier zie je met regelmaat dat kinderen niet naar school gaan. Jongelui waar je dus niet mee praten kunt , omdat ze geen Engels spreken. Tradities staan hier nog hoog in het vaandel. Hier worden problemen nog steeds opgelost door de chief.
Hij is hier de mediator, de councelor, de rechter, alles in 1. En zijn beslissing is geldig.