de alledaagse dingen
Door: carmen
Blijf op de hoogte en volg carmen
11 November 2013 | Ghana, Nandom
De alledaagse bezigheden in Nandom.
We wonen deze keer niet in de grote bungalow, maar in de Cuban’s bungalow. De Cubaanse artsen zijn vertrokken. Toen wij aankwamen zou de grote bungalow bezet worden door de oogchirurgen volgens sister Juliana en dan zouden we na hun vertrek verhuizen. Uiteindelijk was er weer geen plaats en heb ik de knoop voor haar maar doorgehakt en gezegd dat we zolang Lian hier is hier blijven. En daarna zie ik wel weer. Heb het hier prima. Ook 3 slaapkamers, kamer, keuken, badkamer en toilet. Slaapkamers met airco en ventilator, dus allemaal koel. Voor mijn geen airco, vind dat veel te koud. We wonen hier met nog 2 collega’s van het ziekenhuis, Evans en Joycelyn met man en kinderen. Ze heeft 2 zoontjes en er zijn daarnaast nog 2 meisjes, die voor het huishouden zorgen. De oudste is 16 jaar en gaat naar school. Na school kookt ze en zorgt voor de kleine man, 1 ½ jaar. Als moeders is werken , zorgt het kleine meisje, ze zal 7 zijn voor het kleine ventje. Zij kan dus nog niet naar school. De meiden werken hard, bijna elke dag moet er wel gewassen worden, gezien de grootte van de family, 6 stuks. Ze koken, ze pounden fufu, maken dus ook het houtskoolfornuisje aan. Om 6 uur in de ochtend start hun dag, de binnenplaats vegen, water koken om te badderen, eten klaarmaken. Mijn wekker maakt hier geen overuren. Maar ook de vogels zijn op dat tijdstip al paraat en kwetteren er lustig op los. Meestal draai ik me nog even om en sta om 7 uur op. Het oudste meisje maakt ’s avonds laat haar huiswerk en vaak ook op zondag als de was gedaan is. Ze helpt waar ze kan, dus als wij aankomen, pakt ze de fiets uit handen om deze binnen te rijden en de kleine meid draagt de tas. Ze hebben van Lian kleren gekregen en ze zijn er zo blij mee. Een leuk kleurrijk rokje is de favoriet van de grootste. Ze wast het snel om weer te kunnen dragen. Ook de jongens zijn blij met de kleren. Mooi om te zien wat zo iets simpels doet.
Vandaag zondag , dus shoppen op de markt en ’s middags gestrekt op de bank en stoel onder de ventilator. Lian heeft wat cadeautjes gekocht voor het thuisfront en toch ook maar weer een stofje voor een jurk. Ik kon het ook niet laten, een extra bloesje of jurkje is nooit weg toch ?! Verder gewoon onze wekelijkse inkopen van fruit en groente. Een heerlijke ananas, bananen en sinaasappels. Witte kool, paprika, wortels, uien, okru, tomaten. Vanavond pasta met een groentesaus, heerlijk. Boontjes hebben we bij Jerry in de bestelling, die hebben we hier niet. Er is ook watermeloen, maar was een beetje te zwaar om mee te nemen. Volgende keer.
De laatste dagen weer flink warm. De nachten zijn koud geweest , maar nu weer warm genoeg om met de ventilator te slapen. De Harmattan komt langzaam deze kant op. Warm overdag en koude nachten met wind vanuit de woestijn.
Naast het werk van alle dag ook weer op visite bij Agnes, nurse/midwife, met haar eigen kliniek in town. Helen heeft 2 jaar terug daar de muurschildering gemaakt. FAruk ,haar zoon, werkt in het ziekenhuis. We gaan op de fiets en nemen plantain ( balbanaan ) mee. We gaan bij haar eten , dus altijd een presentje meenemen. Blij dat we elkaar weer zien en een warm onthaal . Er is een baby , die de fles krijgt en ik vraag of het een kleinkind is. Nee, de kleine meid is geadopteerd door Agnes. Ze is 4 juli met een keizersnee geboren, maar haar moeder is overleden tgv een nabloeding met bloedingsstoornis. De vader en familie waren niet in de gelegenheid om voor haar te zorgen. Via de officiële weg is ze door Agnes geadopteerd . Ze is gedoopt en heet Elisabeth. Een pittig ding die haar beentjes al stevig er onder zet. Ze wil ook het liefst zitten( de foto van het babietje in de doos , is Elisabeth ). We geven de rest van de fles. Lian wil graag haar dragen zoals alle moeders hier doen en we binden haar op de rug. Lian maakt haar rondjes op de binnenplaats. Ze is moe en valt bijna in slaap. Ze mag naar haar bedje. Niet standaard dat een baby in een bedje slaapt hier. Er is gekookt, teezet voor mij en rijst voor Lian. We genieten van de maaltijd en kletsen bij. Agnes houdt wel contact met me als ik weer weg ben. We bellen in Nederland regelmatig, gewoon even horen hoe alles gaat. Faruk doet intussen zijn oefeningen, touwtje springen, rekken en strekken. Hij loopt ook nog steeds hard voor hij in de ochtend gaat werken. Maakt dat hij zo’n beauty lijf houdt. Hij gaat daarna de moestuin water geven. Heeft er een bananenboom geplant en groente. De okru is geoogst, maar heeft al zaad gewonnen voor een volgende partij. De binnenplaats is een drukte met kippen, geiten, poelepetaten en een hok met konijnen. De grote bok wordt voor de avond valt ook binnengehaald. Ook wij gaan weer huiswaarts om voor het donker thuis te zijn. Ik heb zowaar licht op de fiets, dus dat komt goed.
Ook gaan we met regelmaat bij mijn chief op bezoek. Hij geniet van zijn kaas en deelt er niet mee. Lian mist de kaas en zit verlekkerd te kijken. Helaas niets van geproefd. Hij is druk met voorbereidingen voor het Kakubee festival eind november. Dit jaar wordt het groots gevierd , omdat het 25 jaar bestaat. Deze chief heeft het festival opgestart. Er zullen verschillende officiële mensen worden genodigd en awards worden uitgereikt. Ik heb inmiddels van de stof die ik gekregen heb , een mooie dress laten maken, dus ik ben er klaar voor. Daarnaast hebben we een poelepetaat gehad, maar deze zit nog in de tuin en wacht geduldig tot Jerry terug komt ,om geslacht te worden. We geven hem goed te eten en te drinken, misschien wordt ie nog wat zwaarder en hebben we meer vlees. We drinken een water en we gaan weer verder. En onderweg komen we altijd wel iemand tegen om een praatje mee te maken.
Zo een kleine indruk voor jullie lieve lezers, hoe het ons vergaat .
Liefs tot volgende keer, x carmen
We wonen deze keer niet in de grote bungalow, maar in de Cuban’s bungalow. De Cubaanse artsen zijn vertrokken. Toen wij aankwamen zou de grote bungalow bezet worden door de oogchirurgen volgens sister Juliana en dan zouden we na hun vertrek verhuizen. Uiteindelijk was er weer geen plaats en heb ik de knoop voor haar maar doorgehakt en gezegd dat we zolang Lian hier is hier blijven. En daarna zie ik wel weer. Heb het hier prima. Ook 3 slaapkamers, kamer, keuken, badkamer en toilet. Slaapkamers met airco en ventilator, dus allemaal koel. Voor mijn geen airco, vind dat veel te koud. We wonen hier met nog 2 collega’s van het ziekenhuis, Evans en Joycelyn met man en kinderen. Ze heeft 2 zoontjes en er zijn daarnaast nog 2 meisjes, die voor het huishouden zorgen. De oudste is 16 jaar en gaat naar school. Na school kookt ze en zorgt voor de kleine man, 1 ½ jaar. Als moeders is werken , zorgt het kleine meisje, ze zal 7 zijn voor het kleine ventje. Zij kan dus nog niet naar school. De meiden werken hard, bijna elke dag moet er wel gewassen worden, gezien de grootte van de family, 6 stuks. Ze koken, ze pounden fufu, maken dus ook het houtskoolfornuisje aan. Om 6 uur in de ochtend start hun dag, de binnenplaats vegen, water koken om te badderen, eten klaarmaken. Mijn wekker maakt hier geen overuren. Maar ook de vogels zijn op dat tijdstip al paraat en kwetteren er lustig op los. Meestal draai ik me nog even om en sta om 7 uur op. Het oudste meisje maakt ’s avonds laat haar huiswerk en vaak ook op zondag als de was gedaan is. Ze helpt waar ze kan, dus als wij aankomen, pakt ze de fiets uit handen om deze binnen te rijden en de kleine meid draagt de tas. Ze hebben van Lian kleren gekregen en ze zijn er zo blij mee. Een leuk kleurrijk rokje is de favoriet van de grootste. Ze wast het snel om weer te kunnen dragen. Ook de jongens zijn blij met de kleren. Mooi om te zien wat zo iets simpels doet.
Vandaag zondag , dus shoppen op de markt en ’s middags gestrekt op de bank en stoel onder de ventilator. Lian heeft wat cadeautjes gekocht voor het thuisfront en toch ook maar weer een stofje voor een jurk. Ik kon het ook niet laten, een extra bloesje of jurkje is nooit weg toch ?! Verder gewoon onze wekelijkse inkopen van fruit en groente. Een heerlijke ananas, bananen en sinaasappels. Witte kool, paprika, wortels, uien, okru, tomaten. Vanavond pasta met een groentesaus, heerlijk. Boontjes hebben we bij Jerry in de bestelling, die hebben we hier niet. Er is ook watermeloen, maar was een beetje te zwaar om mee te nemen. Volgende keer.
De laatste dagen weer flink warm. De nachten zijn koud geweest , maar nu weer warm genoeg om met de ventilator te slapen. De Harmattan komt langzaam deze kant op. Warm overdag en koude nachten met wind vanuit de woestijn.
Naast het werk van alle dag ook weer op visite bij Agnes, nurse/midwife, met haar eigen kliniek in town. Helen heeft 2 jaar terug daar de muurschildering gemaakt. FAruk ,haar zoon, werkt in het ziekenhuis. We gaan op de fiets en nemen plantain ( balbanaan ) mee. We gaan bij haar eten , dus altijd een presentje meenemen. Blij dat we elkaar weer zien en een warm onthaal . Er is een baby , die de fles krijgt en ik vraag of het een kleinkind is. Nee, de kleine meid is geadopteerd door Agnes. Ze is 4 juli met een keizersnee geboren, maar haar moeder is overleden tgv een nabloeding met bloedingsstoornis. De vader en familie waren niet in de gelegenheid om voor haar te zorgen. Via de officiële weg is ze door Agnes geadopteerd . Ze is gedoopt en heet Elisabeth. Een pittig ding die haar beentjes al stevig er onder zet. Ze wil ook het liefst zitten( de foto van het babietje in de doos , is Elisabeth ). We geven de rest van de fles. Lian wil graag haar dragen zoals alle moeders hier doen en we binden haar op de rug. Lian maakt haar rondjes op de binnenplaats. Ze is moe en valt bijna in slaap. Ze mag naar haar bedje. Niet standaard dat een baby in een bedje slaapt hier. Er is gekookt, teezet voor mij en rijst voor Lian. We genieten van de maaltijd en kletsen bij. Agnes houdt wel contact met me als ik weer weg ben. We bellen in Nederland regelmatig, gewoon even horen hoe alles gaat. Faruk doet intussen zijn oefeningen, touwtje springen, rekken en strekken. Hij loopt ook nog steeds hard voor hij in de ochtend gaat werken. Maakt dat hij zo’n beauty lijf houdt. Hij gaat daarna de moestuin water geven. Heeft er een bananenboom geplant en groente. De okru is geoogst, maar heeft al zaad gewonnen voor een volgende partij. De binnenplaats is een drukte met kippen, geiten, poelepetaten en een hok met konijnen. De grote bok wordt voor de avond valt ook binnengehaald. Ook wij gaan weer huiswaarts om voor het donker thuis te zijn. Ik heb zowaar licht op de fiets, dus dat komt goed.
Ook gaan we met regelmaat bij mijn chief op bezoek. Hij geniet van zijn kaas en deelt er niet mee. Lian mist de kaas en zit verlekkerd te kijken. Helaas niets van geproefd. Hij is druk met voorbereidingen voor het Kakubee festival eind november. Dit jaar wordt het groots gevierd , omdat het 25 jaar bestaat. Deze chief heeft het festival opgestart. Er zullen verschillende officiële mensen worden genodigd en awards worden uitgereikt. Ik heb inmiddels van de stof die ik gekregen heb , een mooie dress laten maken, dus ik ben er klaar voor. Daarnaast hebben we een poelepetaat gehad, maar deze zit nog in de tuin en wacht geduldig tot Jerry terug komt ,om geslacht te worden. We geven hem goed te eten en te drinken, misschien wordt ie nog wat zwaarder en hebben we meer vlees. We drinken een water en we gaan weer verder. En onderweg komen we altijd wel iemand tegen om een praatje mee te maken.
Zo een kleine indruk voor jullie lieve lezers, hoe het ons vergaat .
Liefs tot volgende keer, x carmen
-
11 November 2013 - 17:33
Helen :
Hoi mam,
Wat leuk dat je bij Agnes bent gaan eten. Hoe is het met haar kliniek?
Leuke foto's trouwens, daar zat ik op te wachten. Zie ik eindelijk weer wat bekende plaatjes.
Wil je al je reisverslagen ook op je website laafia, want dan zet ik ze daarop.
Succes en geniet ze!
kus kus -
11 November 2013 - 19:25
Bets Van Kuijk:
Carmen,
Heb dit verslag van Janus en Antoinet gekregen en het verslag gelezen. Ik hoop dat je een goede tijd hebt daar. Is het banknummer nog dezelfde als voorheen? Want ik moet nog wat doneren. Ik probeer je verslagen te blijven volgen.
Het gaat jullie goed. Bets -
12 November 2013 - 12:47
Liesbeth Uit Breda:
Hee die carmen, ik zit nu in de bibliotheek, omdat mun p,c, in de reparatie is. leuk /mooi verslag,en mooie foto,s. ga heimwee krijgen. Hier maar kil en koud,voel me wel goed ,maar toch. Kan je nog antwoord geven op mijn vraagjes ?? Hoe gaat het met die kleine ?? Tot je vlg verslag hee xxx ikke -
12 November 2013 - 21:04
Carmen Van Loon:
HAllo Bets, het rekeningnummer is veranderd. JE moet even op de website kijken, www.laafiaghana.nl.Bedankt alvast , erg fijn dat je ons op weg helpt. GRoetjes carmen -
12 November 2013 - 21:07
Carmen Van Loon:
Hallo liesbeth, zal je mailen over je vragen. En het manneke doet het goed,zal morgen een foto maken als de hechtingen er uit zijn. groetjes -
19 November 2013 - 12:00
Richard:
If you have not been to Sajuna beach club , you have not been to Ghana! -
20 November 2013 - 21:16
Lian Dievelaar:
Hey Carmen,
Waar blijft het volgende verslag? Er is vast al weer een hoop gebeurd sinds ik weg ben en je weet ik wil graag op de hoogte gehouden worden. Heb vanochtend de autonal moeten krabben, kortom koud en guur, dus geniet jij maar lekker van de warmte daar.
Groetjes en tot gauw Lian
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
