happy new year

Happy new year 2017.

En dan is het jaar weer voorbij.
Na 4 drukke nachten , ben ik oudjaarsdag vrij en slaap tot de middag.
Het resultaat na 4 nachten : 3 doden, 2 levens gered en doodmoe. 29 patiënten onder mijn hoede. Even geen Nederland dus.
Ook nog een begrafenis gehad, dus te weinig geslapen.
Een rustig dagje verder. Stuur alvast wat appjes naar Nederland omdat vannacht misschien de lijnen druk bezet zullen zijn.
Ik ga eten bij Dan , Mavis en Goddy. Het zusje van May is er ook. Ze heeft vakantie en het is gezellig om de vakantie bij haar grote zus te zijn. Ze is 17 en nog een echt meisje. Ze lijkt niet op May. Eentje van vaders en eentje van moeders dus.
Na het eten gaan we naar de kerk, hun kerk, Pentacost. Het wordt een viering van 4 uur. Iedere kerkganger komt naar voren en mag een woordje doen, waarbij God bedankt wordt. Daarbij wordt dan ook een lied gezongen en gedanst. Het is allemaal in TWI ,dus voor mij niet te volgen. Maar dansen kan ik altijd. En zo gaan de uren voorbij. Om 22.30 uur begint de preek en ik heb een goede reden om de kerk te verlaten, want het is zo Nieuwjaar in Nederland. Ik vind de manier van preken verschrikkelijk. Er wordt zo hard geschreeuw dat het voor mij geen inhoud meer geeft. Uiteindelijk om 24 uur wordt er gedanst en gezongen en wensen we ieder een gelukkig nieuwjaar. We gaan naar huis en ik duik mijn bed in. De nachtdiensten zijn zwaar geweest. Daarbij ga ik morgen naar de kerk.
Hier geen vuurwerk . De jongelui zullen vast een biertje drinken tot diep in de nacht, maar die leeftijd ben ik gepasseerd.
Nieuwjaarsdag is als elke zondag, naar de kerk, naar de afdelingen en dan een biertje met een collega in de spot. Mijn Nieuwjaarsdiner bij de familie. Rijst met guineafawl, een cadeautje van de chief.
Samen tv kijken en daarna naar bed.
Elke dag loop ik langs bij George en Annebelle. Annebelle ligt inmiddels op de afdeling chirurgie en George blijft op emergency. Hij maakt kleine stapjes. Inmiddels weer geopereerd om de tampon , die de bloeding heeft gestopt te verwijderen. Bloedtransfusies gehad. Het ziet er allemaal goed uit, maar hou een slag om de arm. Hier ben ik niet altijd zeker.
Afgelopen week heeft het halve politiecorps bloed gedoneerd. Hier wordt altijd bloed door bloed vervangen. Zo houden ze de koelkast vol zullen we maar denken. De eerste zak bloed is door verzekering gedekt , alle die volgen moeten worden betaald, 50 cedi per stuk. Ook Dan heeft gedoneerd en hij is er trots op. Ze doen stoer maar altijd een beetje bang voor een naald ;-).
Ik vind dat ie gewoon 2 x per jaar moet doneren. Een gezonde jonge kerel mag deze bijdrage best leveren. Hij twijfelt toch echt wel een beetje.
En zo gaan de dagen snel. 3 januari en ik ga weer werken. Een kudde aan studenten, werkelijk te zot, 12 man denk ik zo. Soms heb je niks en soms loopt het over. Het ziet er allemaal ongeorganiseerd uit. Maar het zal zijn weg wel vinden. Ik bemoei me er niet mee en doe de doktersronde mee. 2 nieuwe Pa-ers in opleiding hobbelen mee. Direct van school naar de opleiding, dus geen enkele verpleegkundige -/ of ziekenhuiservaring. Dokter Ben ,vraagt ze het hemd van het lijf. Ze lopen nog net niet weg, maar voelen de druk oplopen. Een röntgenfoto van de longen ,maar kan helaas niet aanwijzen waar het hart zit. Misschien door de zenuwen , maar ook wel beetje triest. Ze krijgen opdrachten voor morgen, dus ze kunnen er tegen aan. En als ze het niet laten zien , kan het zijn dat ze ook zo weer terug gestuurd worden, vanwaar ze kwamen.
Ik ga nog even op en neer naar Kumasi. Kwame is daar en heeft mijn paspoort meegenomen. Fijn dat ik het weer heb voor ik vertrek. Kwame gaat volgende maand naar Amerika op visite bij de kids en is er niet als ik vertrek. 10uurtjes in een bus, we draaien ons hand er niet meer voor om. 