ghana is groot

Ghana is groot.

Afgelopen weekend naar Cherponi gereisd. Ligt aan de grens met Togo, dus van west naar oost.
Eerst 2 ½ uur naar Wa, dan 5 ½ naar Tamale en dan 4 uur naar Chereponi. Met al het wachten op trotro 16 uur reizen. Een reis deze keer met wat strubbelingen. Op weg naar Wa al 2 x een lekke band. Gelukkig waren er 2 reservebanden. Maar goed toch altijd even schrikken en blij als de trotro veilig aan de kant van de weg staat en niet inde bush. En je zult het bijna niet geloven ,maar naar Chereponi 2 x lekke band en maar 1 reserveband. Dus een nieuwe band halen in het dorpje verderop. Neemt wat tijd in beslag maar we komen veilig aan op bestemming.
De reden van mijn reis is Naaleka. Een vriend uit Tamale, leraar geschiedenis. Ontmoet op een busreis van Tamale naar Wa. Een paar jaar terug. Een gedreven jongen , heeft veel in zijn mars.
Hij heeft sinds mei dit jaar een NGO ( AHTAHG)opgezet, tegen kinder-/vrouwenhandel en voorlichting gezondheidszorg. Had laatst al op tv een programma gezien over kinderhandel. En sinds de crisis hier nemen dit soort praktijken toe. En vooral rond de grens met omliggende landen.
We kennen allemaal de mooie verhalen waarmee ze lokken. Mooi banen, betere scholen etc. En uiteindelijk beland je op de markt om te werken of in de prostitutie.
Maandag was de presentatie van de stichting en ik mocht daar bij zijn. Heb nog een woordje gedaan op gebied van gezondheid. Er overlijden hier nog altijd met name kinderen aan de gevolgen van malaria( nummer 1 van doodsoorzaken bij kids onder 5 jaar), cholera. HIV staat ook hoog op de lijst. Maar op de vraag wie er dan werkelijk onder een muskietennet slaapt is dat misschien ¼ van alle kinderen. Ik ook niet ,maar ik heb mijn antimalariapillen ;-).
Er was een quiz voor de scholen, 3 stuks. Vragen over de stichting, algemene vragen over gezondheid. De studenten hebben hun lesje goed geleerd en kunnen de meeste vragen beantwoorden. Ze verdienen er een kleinigheidje mee, zoals een voetbal , schriften en pennen. De vraag of je bij ons daar nog iemand enthousiast voor krijgt.
NA de quiz het officiële stukje van praatjes van genodigde. De baas van de immigratiedienst legt nog eens duidelijk uit niet in te gaan op de mooie beloftes en als ze benadert worden dit te melden bij de dienst.
DE stichting staat en nu zal het moeten gaan lopen. Alles hangt af van geld, donaties. Maar ik ben blij met de enthousiaste mensen van het bestuur.
We vertrekken meteen weer naar Tamale. Laat dat wel, want het kostte wat tijd om de trotro vol te krijgen. We arriveren om 22 uur in Tamale in de stromende regen. Ik heb natuurlijk geen regenjas bij me. We lopen naar Naaleka zijn kamer. Helaas dat alle wegen en paadjes nu riviertjes zijn geworden. Er is hier geen straatverlichting , dat maakt het een survival of the fittest. Ik heb mijn hoge hakken aan, want dat staat mooier onder een jurk en maakt het nu nog meer een survival. We komen heel aan , zonder vallen of struikelen, drijfnat, want het blijft regenen. Hoop dat het morgenochtend droog is, want mijn regenjas ligt nog steeds in Nandom. Ik neem een douche en val in slaap. De dag begint weer vroeg, moet met de bus van 6 uur naar Wa. Dus een kort nachtje. Maar dan ben ik weer op tijd thuis, waar Marieke op me wacht. De andere zijn maandag begonnen aan hun reis door Ghana. Zij wacht op de komst van Pieter zondag, waarna zij gaan reizen. We zien elkaar dan nog in het zuiden aan de zee. Waar Stephan zijn 30 ste verjaardag gaat vieren. IK ga daar dus een paar dagen vakantie houden na mijn nachtdiensten . Om daarna weer aan de slag te gaan in Nandom.
Er komt nog veel bezoek van vrienden en collega’s , dus wordt nog een drukke tijd.