supervisor late dienst 6-10-2015

Supervisor late dienst zaterdagavond 3-10-2015.

Na mijn korte contact met een speeding car, een gekneusde ellenboog, een late dienst. Kan niet thuis blijven. Er is alleen een helpende anders. Maar goed Lieke gaat mee en ik kan dan supervisen. Lieke is een goede nurse dus dat komt goed.
Bij aankomst lijkt het allemaal te doen. Maar schijn bedriegt, patiënten stromen binnen. Laten we maar meteen met een serieuze beginnen, accident motobike, geen helm. Flink op zijn plaat gegaan dus. Gebroken onderkaak, flink gezwollen gezicht. Dokter gebeld en na 3 verschillende , heb ik er eentje. Dus foto’s, start met alles aan medicatie voor een mogelijk hersenletsel.
Dit is het begin . De hele avond loopt het storm. We nemen op en we run out of beds.
En niet alleen runnen we een afdeling , maar ik ben ook nog OPD nurse ( SEH ).Ik weet niet wat er daar aan de hand is of wie er werkt, maar ze worden allemaal naar mij gestuurd. Dus ik doe consulten , stel diagnoses, schrijf medicatie voor en beslis of er een opname nodig is. Blij dat ik inmiddels wegwijs ben in deze manier van werken. Maar toch niet fijn.
Krijg rond 18 uur 4 mannen binnengeschoven, allemaal betrokken bij eenzelfde motobikeongeluk. Allemaal gedronken, want het is funeralday geweest. Dus daar gaan we . Afdeling vol nu. Degene met de minste schade stuur ik voor opname naar chirurgie. Eentje is niet goed aanspreekbaar, maar is het dronkenschap of iets meer. Geen enkel wond, een dik oog that’s it. Controles goed, dus aan infuus en monitoren. Daarnaast blijf ik kindjes en volwassenen zien met klachten. Wat ben ik blij met Lieke. Ze werkt zich uit de naad. Om 19.30 uur dragen we onze dienst over aan de nacht. Dat wordt voor hem ook druk, heeft genoeg controles te doen.
We gaan naar huis moe en met vragen . Hoe is het mogelijk dat ik en afd en OPD moet doen?
Normaal is er daar een vpk , die het werk doet wat ik nu heb gedaan en alleen de opnames voor emergency doorstuurt. Maandag dit maar evalueren met hoofd verpleging, matron, of OPD.
Dit had iemand in zijn eentje nooit gered. We waren nu met 3 .
Zondagmorgen even langs de afd, neem dagje vrij . Er is genoeg personeel. En wat balen we , de man , 1 van ongeluk van 4, is overleden. Een bloeding in zijn hoofd dus. Moeilijk hoor , dronken zijn en dan diagnosticeren. Dan is ook de taalbarrière een extra handicap. Ik baal ,Lieke baalt, maar weet ook dat een bloeding geleidelijk verloopt. En hier hebben we geen scan. Daar moet je 8 uur voor in een auto. Dus accepteren en je optrekken aan wat we goed hebben gedaan.
Maandag wel mijn zorgen uitgesproken over de manier van werken afgelopen zaterdag. Dr Robert adviseert om naar matron te gaan voor ik naar hoofd OPD ga. Matron is in huis en ik leg mijn zorg bij haar. Ze begrijpt niet hoe het kan, omdat er een afspraak is dat er een PA-er zou moeten zijn. Ze zoekt het uit en ik hoor het vast nog wel.
Ik spui meteen dan al mijn zorgen . Er worden onnodige fouten gemaakt en ik wijt het aan ondeskundigheid. Er overlijden patiënten door deze nalatigheden. De eerste vergadering deze maand zal ik het nogmaals voorleggen en zullen we naar oplossingen moeten zoeken.
Ik ben het kwijt, maar merk wel dat het me steeds meer frustreert. Waarom zijn ze zo laks en lijkt het ze niet te raken als er iets fout gaat. Breath in , breath out Carmen en haal het uit de kleine en grote overwinningen. Ik heb natuurlijk ook levens gered en weet dat je hier ook ” zo maar” dood kunt gaan.
Being a nurse in Ghana is not easy, zeker niet als je een blanke bent. Maar ik blijf de uitdaging aan gaan.
Want ik geniet zo als ik op chirurgie langs loop bij de orthopedische cases. We houden wedstrijdjes kruk lopen, eten samen teezet met okrusoup. Altijd fun.
En zo blij met de patiënten, die je dankbaar zijn omdat je ze uit bed helpt of mee naar de wc loopt. Zo simpel voor mij om te doen en voor hun niet gewend dat er een nurse mee loopt. Alles wordt hier door familie gedaan.
Laatst een vrouw een blaascatheter ingebracht, maar had diarree. Ik heb haar gewassen, verschoond. Mijn job toch ?! De familie was zo verbaasd en ook mijn personeel, want dat is blijkbaar hier niet mijn taak.