cases van de week

Cases van de week.
Maandag .Het begin van de week was heftig voor Lieke. De eerste dag dat ze in het ziekenhuis ging werken, stuur ik haar naar chirurgie. Niet al te heftig om te starten. Er liggen op het moment nog veel orthopedische patiënten . Dr. Robert is actief geweest. Zondag hebben we een rondje gedaan.
Maar wat wil nu het geval, heeft ze binnen 2 uur een reanimatie. Een vrouw eind juli geopereerd aan haar X-benen stopt er gewoon mee. Lieke reanimeert en de vrouw gaat naar de ok om haar te sederen en te stabiliseren. Maar mijn gevoel zegt dat ze een grote trombus heeft geschoten en dus dood gaat. Lieke is overstuur , logisch. We gaan naar huis en ik kalmeer haar, leg uit dat hier niet alles in huis is. Dus geen fragmin ( anti stolling )na de operatie. Ze is overleden helaas. Diagnose : trombus ,meest voor de hand liggend. Zal als dr Robert weer terug is, dit met hem bespreken.
Ik heb vanochtend een dode man in een rolstoel op de afdeling gereden gekregen. Ajara roept me omdat ze niet weet wat te doen. Ik check en de man is echt dood. Leg hem in bed en bel de mortuarium-man. Klinkt alsof het al gewoon voor me is, maar dat is schijn. Ik wen er nooit aan. Maar het grote verschil met iemand op de afdeling ,dat ik deze man voor het eerst zie en niet ken. Maar wat moet het akelig zijn voor de kinderen om in alle haast naar een ziekenhuis te gaan en dan de mededeling krijgen dat je vader dood is. Gelukkig een wat oudere man, maar dat maakt natuurlijk voor de familie niet uit. Zij moeten afscheid nemen van een dierbare.
Dinsdag late . Er is een man opgenomen in de ochtend met een hart tamponade. Op de foto zien we dat zijn borstkas gevuld is met vloeistof en zijn hart tegen zijn linker ribbenkas aan zit. Een chesttube er in en de pus stroomt er uit. Woensdag , een nieuwe foto en deze ziet er weer bijna uit als normaal. Mag ook wel , we hebben inmiddels zo’n 7 lt pus gedraineerd. Wat een lucky man en een sterke man. Want je kunt mij niet wijsmaken dat hij maar een paar dagen klachten had. Stevig aan de antibiotica dus. Maar hij voelt zich een stuk beter.
De man met de darmperforatie , doet het goed. We wachten op zijn eerste ontlasting , zodat hij weer kan gaan eten. Gelukkig laat hij al scheten. We mobiliseren hem en dat gaat goed. Veel antibiotica er in en over een paar dagen is hij weer boven Jan. Wel grappig, dat de uitdrukking: een ongeluk komt nooit alleen, soms klopt. We hebben in 2 weken tijd 3 “geperforeerde darmen” gehad. Alles in 3 –en. Ook zo met mensen die overlijden. Het lijkt wel of ik thuis ben .
Woensdag een man , 40 jaar , met acute buikpijn. Verdenking maagzweer. Maar heeft scopie gehad in Tamale en blijkt gastritis te hebben. Zijn gedrag is wat vreemd. Giga veel pijn en meteen na een pijnstiller wil ie naar buiten. Hij is onrustig en praat verward, vreemd gedrag. Donderdagochtend is hij goed als ik het hem vraag. De dokter komt en hij begint weer met allerlei vreemde bewegingen, zou veel pijn hebben. Ik heb een beetje mijn twijfels. En we besluiten tijdens de ronde een placebospuit te geven. Binnen 10 minuten is hij helemaal de oude. We plaatsen hem over naar interne, met advies consult psychiatrie.
En donderdag een zwanger meisje, 22 jaar , met een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Gebarsten eileider. Spoed ok dus. Dat is echt emergencyward. Ik hou wel van wat actie.
En zo vliegen de dagen voorbij.
Nu vrijdag en late dus we vervolgen ons verhaal tot zondag.
Late klaar. Rustige dienst, maar om 19.15 uur een kwartier voor einde dienst een man die met de motor onderuit. Een flink paasei op zijn hoofd en wat schaafwonden. We maken alles schoon en verbinden hem. Kuurtje antibiotica, ATS injectie, P’mol en met wekadvies naar huis. Maar wat nu het leuke is , hij heet gewoon BOON met zijn achternaam. Deze heb ik ruim 20 jaar gehad en mijn kids zijn natuurlijk Boon. Hij komt uit Lambussie en als je naar Lambussie rijdt, is er een BOON street. Zou er dan toch een over- over-overgrootvader slaven hebben gedreven hier in Ghana. Hij is echt donker en ik zie ook geen “Bonenneus”, dus misschien gewoon toeval .
Zaterdag. Late dienst. Geen bijzonderheden.
Isaac , de man van de darmoperatie, heeft inmiddels ontlasting gehad, maar moet toch nog geduld hebben. De hevelsonde blijft zitten tot dag 5.Hij heeft er last van, pijnlijke keel. Logisch met zo’n tuinslang. Hij heeft blaaskatheter, maar te weinig urineproductie, dus krijgt 8o mg lasix ( bevordert vochtafdrijving, urineproductie ). We wisselen zijn katheter omdat deze lekt. Hij gaat naar 5 liter infuusintake. Geloof maar dat ie gaat plassen. 5 lt betekent, 500 cc in 2,5 uur. Dus dat wordt nauwkeurig druppels per minuut tellen. We hebben hier geen geavanceerde luxe infuuspompen.
We krijgen bloeduitslagen binnen en we passen medicatie aan van deze vrouw . Opgenomen met braken en diarree. Een rustige avond met light of vanaf 18 uur met veel regen.
Onhandig zonder licht, maar gewend inmiddels.
Draag mijn dienst over aan de nacht om 19.30 uur . Dus Isaac check infuus/ urineproductie, een jongetje met malaria om 3 uur vannacht malariatreatment iv.
Zondag . Vroege. Er is weer elektriciteit sinds 6 uur this morning.
De vrouw , met braken/diaree, is om 6 uur overleden, 37 jaar. ?????
Om 22 uur nog gebraakt, om 2 uur onrustig, controles niet verontrustend en om 6 uur, geen bloeddruk, laag zuurstofgehalte bloed. Wordt nog gezien door physician assistant, maar helaas.
Ik heb een gat van 4 uur. Het kan toch niet zo maar , zo snel gaan.
Neem de dienst over. Isaac heeft niet gehad wat voorgeschreven was, de malaria treatment is niet om 3 uur gegeven , maar om 6 uur ???
Ik mag hopen dat mijn collega niet geslapen heeft in de tijd van 2 tot 6 uur. We zullen morgen navragen.
Ik heb een rustige dienst en ontsla 4 patiënten. Heb er 3 over. Ik poets alle bedden en nachtkastjes. Een hele klus , want dat is zo te zien al weken niet gebeurd. Ben tevreden. Ik kan niet zo goed stilzitten. Misschien een idee voor mijn collega’s als het niet druk is .
En zo is de week voorbij. Ik heb morgen 1 dagje vrij.