Bezoekjes Emmanuel

Bezoekjes Emmanuel.
Jerry is in town en heeft de nieuwe kleren en schoenen meegebracht voor Emmanuel. Maatje 28 schoenen en kleding voor 10- jarige. We zullen zien of het past. Dus een extraatje naast zijn ontbijtje. Hij is blij, wanneer niet?, als hij ons ziet. Nog een bigger smile als ie de kleren en schoenen ziet. Hij kleedt zich uit om te passen. De schrik is groot, hij is zo mager, zo mager heb ik ze al heel lang niet meer gezien. JE kunt bijna door hem heen kijken. Vel over been. De lengte is precies goed en , de riem in zijn broek kunnen we bijna 2 keer om zijn middel doen. De schoenen zijn zijn grootste trots. We gaan naar buiten om foto’s te maken. Binnen is het te donker. Hij poseert als een echt topmodel, zijn lach is groot. De foto’s zijn mooi, maar het doet pijn te zien hoe hij achter uit gaat. De foto’s zullen voor zich spreken. En dan te weten dat er tussen de foto’s nog geen 6 weken zit.
Hij kleedt zich weer om, om zijn nieuwe aanwinst niet vuil te maken. Hij geniet zichtbaar van zijn ontbijt en ik krijg een dikke knuffel als we gaan. Oma bedankt ons hartelijk. Maar wat kun je meer doen, het is zo iets kleins , maar zo gewaardeerd. We lopen naar huis en praten na over Emmanuel. We weten allemaal dat hij het niet gaat redden, maar hij is zo sterk en zijn wilskracht is zo groot en het is mooi te zien dat hij zo geniet van deze kleine momenten van aandacht ,eten en cadeautjes. Ik schiet vol en laat me tranen de vrije loop. Jerry is er om me te troosten, maar het is frustrerend dat je gewoon niets kunt doen en je het over moet laten aan Gods wil, waar ze hier zo sterk in geloven. Hij krijgt zijn medicatie voor zijn aids en alle mogelijke antibiotica, maar het is vechten tegen de bierkaaien. De antibiotica helpt misschien, maar verlagen ook zijn algemene weerstand. En hij heeft helemaal geen reserve meer. Daarnaast is het natuurlijk ook zo , dat als zijn moeder had geweten van HIV +, dat ze medicatie had gekregen voor de bevalling en zo haar kind had beschermd. Maar met “ALS “ kom ik hier niet verder. Aids/HIV was hier jaren geleden een taboe . Nu worden mensen behandeld en zie je aan hen niet dat ze HIV pos zijn of aids hebben. Als ze hun weerstand op peil houden door goede voeding, hun medicatie nemen is het ook voor hen een “gewone “chronische ziekte. Het is de kleine sterke man, die me in zijn bijzijn , mijn emoties de baas blijven. Hij is blij , geniet van zijn eten en drinken, de bezoekjes die we hem brengen. Ook het feit , dat zijn grote vriendinnen in Nederland, Helen en Marieke, aan hem denken. Helen natuurlijk wat meer ,omdat zij bijna 3 maanden elke dag in Basseble was op zijn school. En hij haar lieveling was. En niet te vergeten Leonne, Joyce, Vanja en Lian. Maar je ziet ook dat hij pijn heeft als hij moet hoesten en dat vooral ’s avonds hij nog steeds koorts heeft. Ik hoop en bid , dat hij me weer toelacht als ik terug kom volgend jaar. Mijn angst is dat de realiteit anders zal uitpakken.
En deze zondagavond maak ik hem blij met fufu met kip en soupe. Het gaat er in als koek. Blij dat hij zo goed kan eten en er zijn vingers bij aflikt, . Kan ook niet anders als je met je hand eet. We zien hem morgenochtend weer bij het ontbijt. Deze keer rijst met een eitje.
10 januari.
Emmanuel is vandaag ontslagen uit het ziekenhuis. Hij wordt behandeld voor TB, dus we zullen zien hoe het uitpakt. Dus mijn dagelijkse bezoekjes zitten er op. Niet meer koken en niet meer zijn big smile. We hebben afscheid genomen en hij is er van overtuigd me volgend jaar weer te zien en ook zijn grootste vriendin Helen.
Gisteren kwam hij naar de bungalow, om het lege flesje van de Malt terug te brengen. En toevallig was uncle John van jerry er ook. Dus ze konden even bijkletsen. Ik ga me voorbereiden op mijn feestje en beloof morgenvroeg Emmanuel nog een malt te brengen bij zijn ontbijt. Hij wandelt weer terug naar de afdeling. Een wonder dat je met zo’n lijfje nog zo veel energie hebt om te komen. Hij gaat naar huis en hoop dat hij niet hoeft te lopen. Want dat zal hem een paar uur kosten.Respect voor mijn kleine man.