Weer thuis

En dan weer thuis.
Zondagnacht 1 uur, kom ik aan in Kumasi. Alhassan komt me ophalen met de auto. Een lange reis geweest, dus moe maar voldaan val ik in slaap. Maandagmorgen gaan we samen naar kantoor, neem de pc mee. Ook de e-reader gaat mee. Als Alhassan dan zijn werk doet , kan ik me ook vermaken. Maar oor dat we goed en wel opstarten, valt de stroom uit en kan er niet gewerkt worden. Mijn pc is opgeladen dus kan nog even verder. Iedereen loopt in en uit. Velen hebben elkaar na nieuwjaar nog niet gezien, dus nieuwjaarswensen over en weer.
Dinsdagochtend 5 uur vertrekken we met de auto naar het zuiden, naar Kosabeach. Een vriend van Alhassan rijdt, zodat we relaxed kunnen reizen. Lekker op tijd, dus niet druk op de weg en dat maakt dat we rond 10.30 uur arriveren. Fijn iedereen daar weer te zien. We ontbijten lekker, thee en een heerlijke sandwich. Heb deze keer een kamer met badkamer genomen. Een beetje privacy is ook wel eens heerlijk. NA het ontbijtje , brengen we vriendlief naar het station, zodat hij met de bus terug kan naar Kumasi. Dus even naar Cape Coast. De terugweg rijd ik. Autorijden in Ghana is een uitdaging. Heb niet het idee dat er regels bestaan. Het blijft elke keer weer goed kijken hoe er wordt ingevoegd, geritst etc. Rechts passeren is normaal. Inhalen op onoverzichtelijke punten is niet ongewoon. Dat er zo weinig ongelukken gebeuren is een wonder. Maar als het dan wel is ,is het meestal wel heftig. Donderdagmorgen was er een groot ongeluk op de weg naar Elmina, een grote VIP bus de berm in , gekanteld. Een onoverzichtelijke bocht, met een beetje helling, waar een paar auto’s dachten te kunnen passeren. De bus heeft uitgeweken, met dit tot gevolg. Vele gewonden en doden.
Heb heerlijk genoten deze paar dagen met zijn tweetjes. Lekker eten, strandwandelingen,, zwemmen , lezen, serieuze gesprekken. Dondermorgen brengt Alhassan me naar Accra. Jerry komt me als alles meezit gedag zeggen. Hij reist nu met zijn vriendin in Ghana. En ik weet zeker dat hij komt. We hebben elkaar al ruim een week niet gezien. Om 18 uur zien we elkaar op het vliegveld. Na het afscheid, check ik in en neem even de tijd, om te lezen. Om bijna 23 uur ga ik de lucht in, geen weg meer terug. De reis gaat voorspoedig en land om 4.30 uur op Lissabon airport. Het regent pijpenstelen en het onweert. Heb een stop tot 19 uur, dus ga naar mijn hotel.DE taxichauffeur naait me een oor aan € 15 voor een ritje van nog geen kwartier, maar ik ben allang blij . Pik eerst het ontbijt mee om 6 uur en ga dan na een warme douche mijn bedje in. Slaap tot 12.30 uur en neem een heerlijk bad. Lees nog even. En ga even op FB, wifi, dus gratis. Om 3 uur check ik uit en rond 17 uur vertrek ik naar het vliegveld. Kan ik nog even shoppen, je weet maar nooit . Ik koop allereerst een reep toblerone. Altijd als ik vlieg heb ik chocola nodig . En het mag na 3 maanden van sober eten. Koop een paar geurtjes, uit de aanbieding. Zal ze thuis verstoppen, want je weet het nooit met die meiden ;-). En dan ga ik eindelijk naar huis. Ben blij om iedereen weer te zien. Marieke en Pieter halen me op. Wat leuk, dat Marieke haar mooie Ghanajurk aan heeft en Piet zijn smock. Thuis wacht Irma. Stephan is onderweg naar Oostenrijk om te snowboarden me t vrienden. Hij heeft me nog gebeld voor vertrek. Helen is gigadruk met de laatste loodjes voor haar eindpresentatie as maandag. We hebben afgesproken voor dinsdag. Ben dan nog vrij. We kletsen en al snel is het 2.30 uur en tijd om te gaan slapen. Weer raar in mijn eigen bed. Morgen weer een nieuwe dag. Voel me een beetje dubbel, heerlijk thuis, maar mis Ghana all inclusive nu al. Truste,
Bedankt jullie allemaal voor jullie lieve berichtjes op FB of de blog. Tot een volgende blog, volgend jaar.
Liefs xxx carmen