De continuing story

Afgelopen dagen druk geweest. Vorige week vrijdag naar een begrafenis geweest van de grootmoeder van Eric( werkt op het lab).Nadja is bevriend met hem. Ook wij waren uitgenodigd om er bij te zijn. Et is een hele organisatie een begrafenis te regelen. Er worden tenten gebouwd zodat de bezoekers uit de zon kunnen zitten. Er is pito (lokaal bier), water, drinken en voor de naaste familie ook eten. En families hier zijn groot. Oma zat in haar stoel op een podium in haar mooie jurk. Het is een raar gezicht om daar iemand te zien zitten. Je groet de familie als je komt en gaat dan naar de overledene om deze te begroeten en je respect te betuigen. Je gooit munten naar de overledene. Er wordt gezongen, gedanst onder begeleiding van drums en xylofoon. De hele dag komen en gaan er mensen. Ze komen vanuit de gehele omgeving. Het was erg druk. Het duurt tot het donker wordt. Daarna wordt het lichaam van het podium gehaald en in de kist gelegd. Tot de begrafenis is er continu iemand die bij haar waakt. De dag daarna wordt ze begraven in familiekring. Er is een familiegraf onder een mooie grote boom op het land bij de boerderij. Altijd is er een grote gastvrijheid en zijn ze blij met je komst. En zonder te eten kun je niet naar huis. Uiteindelijk zijn we rond 16 uur naar huis gebracht, omdat de jongens vonden dat lopen te ver was. En dan is de dag voorbij.
Ook afgelopen week nog langs geweest bij de chief. Hij was druk met de voorbereidingen van Kakube, maar er is altijd tijd voor ons. Meteen een biertje erbij .Het werk kan wachten. We hebben weer gezellig gekletst. Hij heeft me tot zijn white wife gemaakt. We hebben mooie foto’s gemaakt. En omdat ik nu zijn “vrouw” ben heeft hij een deel van het huis laten zien. Speciaal de toilet, zodat als ik onderweg ben naar Nandom en de nood hoog is daar gebruik van kan maken. Daarnaast heb ik een afspraak gemaakt voor lessen in Daghari, met zijn broer, die is onderwijzer. Woensdag gaat het gebeuren. Er is ook een woordenboek blijkbaar dus ik hoop dat ik dat nog geregeld krijg. Het is wel handig om de taal een beetje te leren kennen als je toch steeds hier terug komt. Ben benieuwd, het klinkt voor mij allemaal hetzelfde.
Elke dag nog steeds aan de wandel, goed toch !? En onderweg kom j altijd weer nieuwe mensen tegen voor een praatje. Het blijft interessant met hen van gedachte te wisselen. En zeker nu net voor de verkiezingen. En daarna een shandy bij de spot.
Deze week bij Agnes wezen eten. En het is elke keer weer verbazend ,dat op 1 vuurtje alles bereid wordt. Ze heeft me TZ leren koken.TZ is gemaakt van maismeel en een lijkt op puree. Samen met djo-djo, een stew van pinda’s met allerlei soorten groenten. Erg voedzaam. De porties van de Ghanees is voor mij echt te groot, dus small small. Maar wel lekker. Dus ik volg hier ook nuttige kooklessen,haha.
Zaterdag een drukke dag gehad. Emanuel ,van Basseble, die ondersteund wordt vanuit Trinity.was op controle i he ziekenhuis ivm met een wond aan zijn been. Hij is HIV positief. Zijn ouder zijn beide overleden aan aids en zijn oma zorgt voor hem. Hij is al 21 jaar, maar heeft een lichaam van een 12-jarige. Hij is ondervoed en is nog magerder dan vorig jaar denk ik. Het is het lievelingetje van Helen. Hij straalde van oor tot oor toen ik hem over Helen vertelde en dat ze hem de groetjes gaf. Het is een pientere jongen en spreekt goed Engels. We zagen hem zitten en hij vertelde dat hij was komen lopen . Een hele wandeling voor hem met zijn pijnlijke been. Na de check-up, wilde iemand hem op de motor meenemen, maar hij is daar afgevallen op zijn hoofd. Het was allemaal een beetje onduidelijk wat de mensen om hem heen wilde, dus heb ik hem maar meegenomen naar de eerste hulp. We hebben hem opgenomen voor een nachtje ter observatie , hoewel hij dat niet wilde. Hij was bang om dood te gaan. Dat was zijn beeld bij het ziekenhuis. Ben op de fiets naar Basseble geweest voor zijn medicatie en te melden dat hij in het ziekenhuis was. Zijn oma is toen gekomen. Daarna heb ik voor eten en drinken gezorgd. Er is vaak geen eten als hij thuis is. En juist hij heeft het zo hard nodig, zijn weerstand is erg slecht. Hij had ook malaria. Hij genoot van de TZ met djo-djo. De volgende ochtend mocht hij naar huis. Waarschijnlijk zijn ze gelopen. Maak me wel zorgen om zijn gezondheid. Heb dit ook met Jerry besproken, maar er is zo weinig wat we voor hem kunnen doen. Misschien maar rijst en bonen kopen. Als hij een longontsteking oploopt, dan zal hij dat niet meer overleven, als ik nu zo zie. En zo is het leven hier. Morgen gaan Jerry en ik naar Basseble om te kijken hoe het gaat.
En afgelopen weekend kakube festival. Erg druk met mensen vanuit de hele omgeving. De markt is uitgebreid, dus je kunt over de tomaten lopen :). Alle chiefs waren aanwezig en ook former president Rawlings was van de partij. Een hoop officiële speeches en gelukkig ook traditionele dans. Het was erg warm, maar de Harmattan wind maakte het draaglijk. Het was een gezellige dag en Jerry is weer gearriveerd in Nandom. Samen een drankje gedaan en nog laat naar het dorp gelopen. Tijd om bij te praten over de stichting. Als het goed gaat gaan we eind van het jaar starten met de aanvang van de bouw. Zeker nu er verkiezingen zijn in combi met kerst , komen veel familieleden naar huis. Zo kunnen zij ook een aandeel leveren met het begin. En zo nauw betrekken bij het project. Zo wordt het echt hun clinic. Veel geld is er nog niet, maar we hebben nog wat over van vorig jaar ,dus een begin. We gaan er voor.