Eindelijk, de bevallingen!
Door: carmenghana
Blijf op de hoogte en volg carmen
26 Oktober 2011 | Ghana, Nandom
Ik had al veel eerder aan de bevallingrn willen starten, maar helaas viel dit een beetje tegen. De mensen in Nandom zijn niet gewend aan blanke mensen, dus het contact maken kost wat energie. Verder bevallen er ongeveer 4 vrouwen in 24 uur. Dus of ik loop ze mis, of ik sta met weer een nieuwe vroedvrouw of een lastige student die het beter weet. Maar gelukkig zijn de nonnetjes aan het ontdooien en heb ik al wat in Nandom kunnen doen. Toch ben ik bang dat het geen honderden bevallingen zullen zijn.
Maar gelukkig, ik heb Wa uitgevonden!!!
In Wa bevallen de vrouwen aan de lopende band. Dus dit wordt elk weekend heen en weer reizen. De verhalen over de busreis kennen jullie onderhand wel, maar ik heb het er voor over. Drie zwetende uren heen en diezelfde zwetende warme uren terug. En terug natuurlijk met 10 kilo extra bagage, in de vorm van een watermeloen, ananas, wortels, diepgevroren kip en yammen. Want dat hebben we niet op de markt in Nandom.
De verloskundigen in Wa zijn super aardig en willen me alle kneepjes van het vak leren. Ze leggen alles uit wat ze doen en waarom ze het doen. Erg fijn. In Nandom moet ik alles, maar dan ook echt alles vragen. Best vermoeiend af en toe maar ik begin er aan te wennen. Erg plezierig dat dit in Wa dus anders is. Ik heb 3 dagen op de verloskamers gezeten en het heerlijk naar mijn zin gehad. Gezellig gekletst over koetjes en kalfjes maar ook veel over de verloskunde gehad. De grote verschillen tussen Ghana en de Nederlandse visie. Erg interessant!
In Wa is er een gynaecoloog, dus je denkt: ‘dat is fijn’. Ondanks dat deze er is, behandelen de verloskundigen in Ghana toch alle pathologie zelf. Als ze het echt niet meer weten, bellen ze de dokter en wordt de casus bijna automatisch een keizersnede. Dat is het enige wat de vroedvrouwen niet zelf kunnen. In Wa is er gemiddeld 1 keizersnede per dag, dus best veel voor een Afrikaans land. Maar er bevallen ook 300 vrouwen per maand, dus zo vreemd is het ook weer niet. De vacuümpomp en het hechten van alle soorten rupturen en knippen doen de verloskundigen. Die vacuümpomp laat ik denk ik achterwegen. Maar het hechten van alle soorten en maten is een uitdaging, waar ik veel van kan leren.
Het kinderen baren gaat ongeveer het zelfde als bij ons. Uiteindelijk moet elk kind, wat op de wereld wordt gezet, door een soort zelfde kanaal. Maar er zijn toch een aantal grote verschillen. Hier een aantal op een rijtje:
1. Begeleiding, wat is dat?? Geen uitleg, coaching, aanmoediging, complimentje, felicitaties, helemaal NIETS.
2. Een kind MOET huilen! Ondanks dat het kind het fantastisch doet, dus mooi roze is en goed ademt, moeten ze op z’n kop worden gehouden en op de billen worden gepetst tot dat ze goed brullen. Dit gaat behoorlijk hard handig, dus was ff schrikken!
3. Bij ELK kind wordt het mondje en neus uitgezogen, ofwel door de machine en anders door het handmatige uitzuigertje.
4. De baby wordt als het geboren is, buiten het uitzuigen, ook direct gemeten en gewogen. Als een klein pakketje in een doekgewikkeld en in een apart bedje op de verloskamers gedropt. Als deze vol is, gewoon zonder enig toezicht op een tafel gelegd.Er is geen spraken van direct huid op huid contact.
5. Hier bestaat er GEEN kraamverband. Door middel van een doek op een bepaalde manier te vouwen, wordt het als een soort grote string om de vrouw gebonden.
6. De vrouw moet zelf voor haar materiaal zorgen. Dit houdt in:
- eigen voedsel en drinkbeker
- plastic zeiltje om op te liggen tijdens de arbeid en bevalling
- doeken voor de bevalling, kind en als kraamverband
- eigen scheermesje, voor eventueel overtollig haar weg te scheren
- etc.
7. Binnen het half uur lopen de vrouwen zonder toezicht (dus geen rolstoel, bed of steun van een verloskundige) weer terug naar hun bedje, om daar uit te rusten van het hele gebeuren en het kind zonder begeleiding aan de borst te leggen.
Dat laatste is vreemd, want overal zowel in Wa als in Nandom zie je posters, borden, tekeningen, etc. over begeleiding van borstvoeding en kangoeroezorg. Ik heb er een aantal bij de foto’s gezet. Maar de natuur gaat zijn gang en ik heb hier nog geen 1 vrouw gezien met borstvoeding problemen! Dus mijn uitleg over de kolf, moest iedereen hard om lachen.
Verder als er niets te doen is op de verloskamers, kijken de verloskundigen TV of ze doen een dutje op bed. Lekker op je gemak en als wij binnen komen, alles laten vallen waar je mee bezig bent en ons enthousiast omhelzen en begroeten. Ook als een vrouw aan het persen is.
Ik ben dus nu eindelijk lekker gestart met mijn bevallingen en alle skills daar omheen. De nonnetjes in Nandom zijn niet meer ijskoud en ik leer de vervelende studenten hun lesje! Die witte jonge meid kan dus degelijk wel wat, de teller begint te lopen:)!
Liefs,
Marieke
Maar gelukkig, ik heb Wa uitgevonden!!!
In Wa bevallen de vrouwen aan de lopende band. Dus dit wordt elk weekend heen en weer reizen. De verhalen over de busreis kennen jullie onderhand wel, maar ik heb het er voor over. Drie zwetende uren heen en diezelfde zwetende warme uren terug. En terug natuurlijk met 10 kilo extra bagage, in de vorm van een watermeloen, ananas, wortels, diepgevroren kip en yammen. Want dat hebben we niet op de markt in Nandom.
De verloskundigen in Wa zijn super aardig en willen me alle kneepjes van het vak leren. Ze leggen alles uit wat ze doen en waarom ze het doen. Erg fijn. In Nandom moet ik alles, maar dan ook echt alles vragen. Best vermoeiend af en toe maar ik begin er aan te wennen. Erg plezierig dat dit in Wa dus anders is. Ik heb 3 dagen op de verloskamers gezeten en het heerlijk naar mijn zin gehad. Gezellig gekletst over koetjes en kalfjes maar ook veel over de verloskunde gehad. De grote verschillen tussen Ghana en de Nederlandse visie. Erg interessant!
In Wa is er een gynaecoloog, dus je denkt: ‘dat is fijn’. Ondanks dat deze er is, behandelen de verloskundigen in Ghana toch alle pathologie zelf. Als ze het echt niet meer weten, bellen ze de dokter en wordt de casus bijna automatisch een keizersnede. Dat is het enige wat de vroedvrouwen niet zelf kunnen. In Wa is er gemiddeld 1 keizersnede per dag, dus best veel voor een Afrikaans land. Maar er bevallen ook 300 vrouwen per maand, dus zo vreemd is het ook weer niet. De vacuümpomp en het hechten van alle soorten rupturen en knippen doen de verloskundigen. Die vacuümpomp laat ik denk ik achterwegen. Maar het hechten van alle soorten en maten is een uitdaging, waar ik veel van kan leren.
Het kinderen baren gaat ongeveer het zelfde als bij ons. Uiteindelijk moet elk kind, wat op de wereld wordt gezet, door een soort zelfde kanaal. Maar er zijn toch een aantal grote verschillen. Hier een aantal op een rijtje:
1. Begeleiding, wat is dat?? Geen uitleg, coaching, aanmoediging, complimentje, felicitaties, helemaal NIETS.
2. Een kind MOET huilen! Ondanks dat het kind het fantastisch doet, dus mooi roze is en goed ademt, moeten ze op z’n kop worden gehouden en op de billen worden gepetst tot dat ze goed brullen. Dit gaat behoorlijk hard handig, dus was ff schrikken!
3. Bij ELK kind wordt het mondje en neus uitgezogen, ofwel door de machine en anders door het handmatige uitzuigertje.
4. De baby wordt als het geboren is, buiten het uitzuigen, ook direct gemeten en gewogen. Als een klein pakketje in een doekgewikkeld en in een apart bedje op de verloskamers gedropt. Als deze vol is, gewoon zonder enig toezicht op een tafel gelegd.Er is geen spraken van direct huid op huid contact.
5. Hier bestaat er GEEN kraamverband. Door middel van een doek op een bepaalde manier te vouwen, wordt het als een soort grote string om de vrouw gebonden.
6. De vrouw moet zelf voor haar materiaal zorgen. Dit houdt in:
- eigen voedsel en drinkbeker
- plastic zeiltje om op te liggen tijdens de arbeid en bevalling
- doeken voor de bevalling, kind en als kraamverband
- eigen scheermesje, voor eventueel overtollig haar weg te scheren
- etc.
7. Binnen het half uur lopen de vrouwen zonder toezicht (dus geen rolstoel, bed of steun van een verloskundige) weer terug naar hun bedje, om daar uit te rusten van het hele gebeuren en het kind zonder begeleiding aan de borst te leggen.
Dat laatste is vreemd, want overal zowel in Wa als in Nandom zie je posters, borden, tekeningen, etc. over begeleiding van borstvoeding en kangoeroezorg. Ik heb er een aantal bij de foto’s gezet. Maar de natuur gaat zijn gang en ik heb hier nog geen 1 vrouw gezien met borstvoeding problemen! Dus mijn uitleg over de kolf, moest iedereen hard om lachen.
Verder als er niets te doen is op de verloskamers, kijken de verloskundigen TV of ze doen een dutje op bed. Lekker op je gemak en als wij binnen komen, alles laten vallen waar je mee bezig bent en ons enthousiast omhelzen en begroeten. Ook als een vrouw aan het persen is.
Ik ben dus nu eindelijk lekker gestart met mijn bevallingen en alle skills daar omheen. De nonnetjes in Nandom zijn niet meer ijskoud en ik leer de vervelende studenten hun lesje! Die witte jonge meid kan dus degelijk wel wat, de teller begint te lopen:)!
Liefs,
Marieke
-
26 Oktober 2011 - 20:27
Irma:
Wat een supertrotse baby-vanger staat daar zeg! Met je 1e keutel. Hopen dat er nog velen zullen volgen! -
27 Oktober 2011 - 09:09
Hanneke:
Hoi Marieke,
Het begin is gemaakt en n u maar hopen dat er nog veel volgen. Dan heb je als terugkomt wel een werkervaring opgedaan.
Groetjes Hanneke & Sander
-
27 Oktober 2011 - 09:45
Wilfried:
Zo begin is gemaakt..
Staat trouwens wel goed zo'n kleintje op de arm
gr
wilfried, nathalei & jelle -
27 Oktober 2011 - 09:46
Liesbeth:
Hai Marieke, ja, ik ken jou alleen nog als heel kleein meisje,en nu staat dat kleine meisje als verloskundige met een babytje op haar armen. Wat mooi meid, en wat een ervaring . heerlijk dat pakt niemand je meer af. |Buservaringen blijven leuk hee. (althans dat vindt ik )Nou meid geniet van alles,voor je het weet ben je weer in Nederland. Doe veel groetjes aan je zusje ( 1 keer gezien) maar zeker aan mama. Gr Liesbeth yuit breda -
28 Oktober 2011 - 12:15
Sket:
sket, kippenvel van die foto! mooi beroep heb je toch... :) -
28 Oktober 2011 - 12:40
(zwangere) Sket:
Oooh skettie,
Wat ontzettend gaaf zeg.. Het is goed dat ik pien dr reactie lees, want wilde precies hetzelfde typen: kippenvel-moment. Dit is waarvoor je naar Ghana bent gegaan. Laat die teller maar gaan... BABIESSS:)
Xx -
28 Oktober 2011 - 17:54
Eliesbeth:
Hoi Marieke en de rest,
Dat is boffen dat je nu wel bevallingen mag doen. je komt als ervaren verloskundige terug.
Hebben jullie al knuffeltjes uitgedeeld?
Leuke foto met dat kleintje, woog niet heel zwaar zo te zien.
De tekeningen van Helen zijn ook super mooi, heel de kinderboerderij.
Groetjes Eliesbeth
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
